Van fietsenhok naar houtwerkplaats

5 mei 2021

In analogie van de oorspronkelijke opzet van het blog........VW T5 van DC naar camper....  nu een stukje over de verbouw van het fietsenhok naar werkschuur. 

Wij wonen in een mooi dertiger jaren huis tegen het centrum van de stad. Voor een stadstuin hebben we een redelijk grote achtertuin, maar nu ook weer niet zo groot, dat er een joekel van een werkplaats in past. We hebben geen garage. Alleen een fietsenschuurtje. Een werkplaats waar ik in de winter ook kan werken echter wel altijd wat gemist. Houtbewerkingsprojecten daarom veelal buiten op de tuintafel gedaan of elders. In de jaren, dat ik op mijn vrije vrijdag in de leer was bij Ineke van de Blom, meubelmaker, kon ik mij uitleven in haar werkplaats met alle grote machines. 

In mijn huidige werk op een Praktijkschool heb ik zo nu en dan gebruik gemaakt van de machinale die we daar hebben. En verder dus op de grote massieve tuintafel. Maar dan moet het wel mooi weer zijn.

Nu ik  deze zomer met pensioen ga, kwam ik tot de conclusie, dat de slaapkamer/ hobbyruimte en de tuintafel niet meer voldoende waren voor mijn toekomstplannen. Zo ontstond het idee, om de fietsenschuur te verbouwen.

Het is een klein schuurtje met als binnenmaten 2,20 bij 3,40  = 7,5m2.  Voldoende voor fietsen, tuingereedschap en opslag. Voor mijn plannen net iets te klein.

Nu is de tuin ontworpen inclusief de maten van deze schuur. Ik wilde niet te veel ingrijpen in dit ontwerp. Dus uitbreiding is maar beperkt mogelijk.

Te beginnen met de hoogte. Het was een schuurtje met een asbest golfplaten lessenaarsdak. Dat moet er in de toekomst toch af, dus dat dan nu meteen, want dan kan ik de hoogte in. Zo zag de schuur er in februari nog uit.

De eerste stap de schuur leegmaken en al het materiaal opslaan. Wat niet nat mocht worden onder een dekkleed. Vervolgens de asbest golfplaten verwijderd en volgens de regels keurig ingepakt ingeleverd bij de gemeentelijke stortplaats. 
Nu staat dit schuurtje op een houten ringfundering met een paar poeren verankerd in de zeeklei een paar decimeters onder de tuinaarde. Het is typisch zo’n schuurtje van een schuurtjesbouwer uit de Friese wouden. Dat is al weer meer dan 30 jaar geleden. Aangeleverd in panelen en in een dag samen met mijn vader geplaatst. Later de schuur bij de herinrichting van de tuin op een andere plaats herbouwd, waarbij hij zelfs iets kleiner werd en de ingang op een andere plaats kwam. De schuur was na 20 jaar echter wel verzakt. Dus de panelen van de ringfundering losgemaakt en met een boerenkrik geprobeerd de zaak weer zo waterpas mogelijk te krijgen. Helemaal is dat niet gelukt. Door het verzakken zijn die panelen natuurlijk ook niet meer haaks. Die krijg je met liften niet meteen weer in de oorspronkelijke vorm. Op een zeker moment, laat je het dan ook op aanvaardbare marges. In een bepaalde hoek heb ik wel tot zo’n 8 cm blokjes er onder moeten leggen.

De volgende stap was het maken van een nieuw dak. Door de hoogte in te gaan creëer ik meer ruimte voor opslag en heb ik dus meer werkruimte.

Ik had voor een pannendak kunnen kiezen. Ik heb in de kruipruimte van het huis nog genoeg  pannenvis het huis 

Ogen na het plaatsen van een dakkapel. Echter een pannendak is wel 4 tot 5 keer zo zwaar dan waar ik nu voor gekozen heb. Een dak van sandwichpanelen. Ik had panelen uit een gelegenheidspartij op het oog en dat weegt 11 kg/m2. Een sandwichpaneel bestaat uit 2 stalen gecoate lagen met daar tussen schuimisolatie. 

Ik heb voor een ongelijkzijdig zadeldak gekozen. Dus eerst nieuwe spanten maken. Ik had nog een partij timmermannen liggen waarvan ik ooit de bedden van de kinderen gemaakt had. Deze zijn van een mooie dikte voor spanten. 

Het hoeft geen zware constructie te worden. Spanten op de staanders van de muren met daarop een aantal liggers moet volstaan. Aan de voorkant niet opgehoogd aan de achterkant wel. Hierna konden de dakplaten erop. De platen zijn 6 meter lang en ik heb ze op maat laten zagen bij de leverancier. 

https://www.finish-profiles.nl/Kon  ik ze ook mooi vervoeren in mijn bus. 

Hierna afgewerkt met nokstukken, waterborden en windveren. De schuimrand na kitten met Hammerite in dezelfde kleur als het dak geverfd. 

De schuur werd dus gebruikt voor fietsen opslag o.a. van hout en tuingereedschap, als grasmaaier, kettingzaag, bladblazer, strimmer en nog wat klein spul. Met een binnenruimte van 7,5 m2 blijft er dan weinig werkruimte over.
Door de nieuw kap  kon ik nu binnen zolderruimte creëren. Ik heb underlayment platen in de lengte doormidden gezaagd en zo aan de lange kanten en een kopse kant zoldertjes van 60cm breed gemaakt. Dat is al heel veel extra ruimte. 
Nog niet genoeg echter. Met name plaatmateriaal en lange planken wilde ik een makkelijke bereikbare plaats geven. Aan de kopse kant van de schuur  tegenover de deuren, zat een raam zoals je op de eerste foto’s kunt zien. Ik heb het raam verwijderd, het gat naar beneden vergroot en een klein stukje van de tuin afgesnoept door een aanbouw te maken. Nu had ik weer voor rabat kunnen kiezen, maar ik heb er voor gekozen de uitbouw juist te accentueren, door planken verticaal te plaatsen. Ik vond een restpartij zwart geïmpregneerde douglas schuttingplanken. Van het werkproces helaas geen foto’s. Dus hier het eindresultaat. Dat is dus een houtopslag geworden. 

Op de eerste foto’s kun je zien, dat in de schuur een vloer van stoeptegels zit. Aangezien de schuur op een wat dieper punt van de tuin zit, in perioden van regen altijd vochtig. Het is de bedoeling, dat ik de hele schuur ga isoleren. Het dak is al geïsoleerd. Volgende stap werd dus de vloer. Ik heb de tegels laten liggen. Hierover heen een dekzeil en daarop regels van douglas. Eerst nog geïmpregneerd. De regels met passtukjes uitgevlakt. Er tussen 4cm eps. Daarover vuren vlonderdelen. De houthandel van de schuttingplanken had ook nog een restpartij vuren vlonderdelen. Ik kon voor een heel mooi prijsje de hele partij meenemen. 

Vuren ongeimpregneerde vlonderdelen? Je zou zeggen wie gebruikt dat nu in de tuin. Maar voor in de schuur prima voor de vloer. 

Hier kun je de houtopslag en de zoldertjes ook van binnen zien. Nog niet netjes ingedeeld, maar het is ook tijdelijk. De wanden moeten aan de binnenkant nog geïsoleerd worden, maar dat is een klus voor na de zomer. 
Toen ik met de vloer bezig was, oriënteerde ik mij ook op een werkbank. Dat moest de volgende stap worden. Ik had nu een dak boven mijn hoofd en een prettige vloer om op te werken. Een Gude werkplaats kachel zorgt voor verwarming en een oud zeil tijdelijk voor de deuropening voor een nooddeur. De oude deuren had ik gebruikt voor het dichtmaken van de kopse kanten boven de oorspronkelijke schuur.
Ik had eerst zitten denken aan zo’n magazijnstelling werkbank. Tot ik op marktplaats van Datona een mooie timmermans werkbank inclusief bankhaken  voor €100 zag. Mooi formaat voor in mijn schuur. Die kon ik niet laten staan. 


Met de zolder en de houtopslag had ik een deel van het ruimte probleem opgelost. Het is niet veel, dus ik wil ik graag over de gehele oppervlakte kunnen beschikken. De fietsen kunnen er natuurlijk makkelijk uit, als ik aan het werk wil in de schuur. Blijft over het tuingereedschap.
Het dak is gemaakt uit twee sandwichpanelen van elk 6 meter. Bij het berekenen en op maat laten zagen hield ik twee stukken over van +/- 50 x 100 cm.Die kon ik mooi gebruiken voor een voorportaaltje. Genoeg ruimte om de grasmaaier te stallen.
Die grasmaaier is even een verhaal. Wij wonen in een soort hofje. Na de renovatie van de straat hebben we de middentuin geadopteerd. De tuin is op kosten van de gemeente naar ons ontwerp en ideeen aangelegd. Wij nemen op onze beurt een groot gedeelte van het onderhoud voor onze rekening. Zo hebben we gezamenlijk een grasmaaier aangeschaft. Die staat bijzonder gestald. 
Hoewel het portaal piepklein is, is er wel genoeg extra wandruimte ontstaan voor al het tuingereedschap. Bovendien is het een mooie overgang van de tuin naar de schuur.Ik heb er een schuifdeur in gebouwd. Wel zo praktisch. De schuifdeur heb ik gemaakt ui 2 nieuwe deuren. Deze waren bedoeld als openslaande deuren van een kamer naar buiten, maar de maatvoering was niet goed. Ooit eens van een buurman gekregen die ze weer van marktplaats had, maar bij nader inzien ook niet kon gebruiken. Ik heb ze jaren bewaard zonder een precies doel. Maar dat was er nu dus. 

Hier zie je zo’n deur voor de schuur. De schuifdeur wilde ik breder en korter. Een van de deuren dus gesloopt. Met de lange zijden verbreed en de borstweringsstukken gebruikt om de borstwering te verhogen. Hierbij veelgebruikt gemaakt van mijn onlangs aangeschafte lamellen freesmachine. Tussenhaakjes. Dat is een Ferm geworden. Ding doet het uitstekend en kost een fractie van de originele Lamello.

Op marktplaats een stuk dubbel glas gevonden, wat in de breedte mooi paste. De hoogte van de borstwering kon ik aanpassen. Het schuifdeur systeem is een zgn “barndoor” systeem. Dit schijnt momenteel er hip te zijn voor met name binnendeuren. Ik heb een buitenuitvoering met softclosing aan beide kanten.  Werkt erg fijn moet ik zeggen. Nu ook geen foto’s van het bouwproces. Maar dit is het resultaat.

Met een ander raam is de buitenkant nu af. Het glas komt uit de deur van hierboven. Zelf een kozijntje gemaakt. Nu over de hele breedte zonlicht op de werkbank. 

Inmiddels een gratis partijtje piepschuim van Marktplaats opgehaald. Tevens voldoende OSB plaat gekocht nog net voordat de prijzen omhoog gingen. Na de zomer eerst een verticale platenzaak maken en dan de schuur  isoleren. 

Soms heb je van die zaken, waarvan je later bedenkt: Waarom heb ik dat niet eerder bedacht. Ik had wielen onder de werkbank gezet. Van die wielen, waarmee je de werkbank ook vast op de vloer kunt zetten. Een mooie oplossing waarmee je de werkbank een stuk flexibeler kunt inzetten. Nu had ik die wielen aan de buitenkant van de poten gezet. Zo zie je het ook op de internetplaatjes. Voor de stabiliteit wellicht goed, maar die dingen zitten wel steeds lelijk in de weg. Zowel bij gebruik, maar ook bij het gebruik van de ruimte onder de tafel. Aan de binnenkant van de poten is veel handiger.

Update december 2021.

Zoals hier al vermeld heb ik na de zomer eerst een verticale platenzaag gemaakt. Dat hele verhaal vind je hier:

https://mickelmoen.blogspot.com/2021/06/verticale-platenzaag.html

Eerst heb ik het elektrisch aangelegd. Zoals al vermeld in het draadje over de stofafzuiging heb ik een extra groep naar de schuur aangelegd. https://mickelmoen.blogspot.com/2021/05/stofafzuiging-dewalt-d27113-qs-cyclone.html

Dit omdat de stofafzuiging al zo’n 2500 Watt trekt. Dat gaat niet samen met de zaagmachine. Kortom een groep voor alle machines en een groep voor de verlichting, verwarming en stofafzuiging. Verwarming en stofafzuiging kunnen prima samen middels een voorrangsschakelaar. Zodra de stofafzuiging start schakelt de werkplaatsheater uit. Ik heb royaal stopcontacten geplaatst. Alles met binnenkabel en voor het grootste gedeelte over de zolders gelegd. Het Electra is qua foto’s niet zo spannend, dus 1 foto van hoe ik de ruimte tussen twee balken in een hoek van de schuur gebruikt heb als kabelgoot en aansluitdoos.

Daarna kon het isoleren beginnen met het piepschuim en de OSB. De dikte va de isolatie varieert, afhankelijk van de plek en wat handig was om af te werken. Achter de platenzaag  was dit helemaal het geval, omdat deze licht hellend geplaatst is. 

Eerst had ik het contragewicht van de platenzaag niet afgedekt. Ongemerkt komt er toch materiaal te staan. Dat zit dan natuurlijk in de weg.

 Dus heb ik  er een schacht omheen gemaakt. Daarmee heb ik tevens weer wat extra wand. Een mooie plek voor al het meet en tekengereedschap. 

Een werkplaats is pas echt af, als al het gereedschap een eigen plek heeft. Met name in zo’n kleine ruimte  2 x 3,5 is het zomaar vol met rondslingerend gereedschap. Opruimen zodra je het niet meer gebruikt werkt heerlijk. Maar ja dan moet het wel eerst een plek krijgen. Toen ik mij ging verdiepen in werkplaatsinrichting liep ik al snel tegen de French cleat aan. Voor mijden ideaal systeem. De laatste dagen dus druk geweest met het maken van gereedschap modules voor dit systeem. Het is nog niet af, maar het begin is er. 

Erg leuk ook om te maken. Iedere module vraagt weer om eigen oplossingen.